💎《佛子行三十七頌》💎持明 仁增塔欽闡述及新譯 2019年1月10日 第三十六偈 之四 མདོར་ན་གང་དུ་སྤྱོད་ལམ་ཅི་བྱེད་ཀྱང་།། 總言行持任何事之時 རང་གི་སེམས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ཅི་འདྲ་ཞེས།། 明觀自心現時如何狀 རྒྱུན་དུ་དྲན་དང་ཤེས་བཞིན་ལྡན་པ་ཡིས།། 恆時正知正念具足以 གཞན་དོན་སྒྲུབ་པ་རྒྱལ་སྲས་ལག་ལེན་ཡིན།། 利他行持即是佛子行

💎《佛子行三十七頌》💎持明 仁增塔欽闡述及新譯

2019年1月10日⚜️持明 仁增塔欽⚜️

 第三十六偈 之四

མདོར་ན་གང་དུ་སྤྱོད་ལམ་ཅི་བྱེད་ཀྱང་།།

總言行持任何事之時

རང་གི་སེམས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ཅི་འདྲ་ཞེས།།

明觀自心現時如何狀

རྒྱུན་དུ་དྲན་དང་ཤེས་བཞིན་ལྡན་པ་ཡིས།།

恆時正知正念具足以

གཞན་དོན་སྒྲུབ་པ་རྒྱལ་སྲས་ལག་ལེན་ཡིན།།

利他行持即是佛子行

 有了不放逸以後，一切善根都是很容易增長。不放逸是什麼意思呢？我們惡念惡行出來的時候，要立即遠離惡念惡行，立即放在善念善行上，因此稱為「不放逸」。不放逸猶如盔甲般，非常好的，自己的心相續之中經常、時時刻刻都要有不放逸。

    我們大乘修行後代者所做所行都要以大乘的思想為主、大乘的境界為主、大乘的道理為主，根道果的佛法都應如理如法的學習。每一個修行人的心中最起碼要有願菩提心，「一切眾生都能離苦得樂，解脫成佛」，假如心中不具有為一切眾生究竟成佛這樣的願菩提心的話，這是不好的，所以心的思惟裡，第一個發心的動機裡應具有願菩提心，若能有「一切眾生都能離苦得樂、願解脫成佛」的動機的話，這個時候菩薩的戒律都在這裡面聚合起來的，這是主要的重點。

    若是這樣想的話：「我很難守菩薩戒，菩薩的戒律不好持守。」這時你要心中經常想到，若能俱全「所有天下如母有情都能離苦得樂、解脫成佛」的思想觀念的話，很多菩薩戒律的戒條都已經包括在這裡面，大部份都有，你己經多多少少持守了。